Qənirə Paşayeva bizim Burla xatunumuz idi...

img

30-09-2023 [09:57]


Atif İslam oğlu İslamzadə,

Filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent,

AMEA Folklor İnstitutunun aparıcı elmi işçisi.

***

Ölmək bədbəxt  olmaq deyil. Təbiidir ki  əksinə olaraq da diri olmaq xoşbəxt olmaq demək deyil. Əgər belə olmasaydı, onda dünyanın çox böyük şəxsiyyətləri bədbəxt sayılardılar, çünki neçə əsr əvvəl yaşayıblar, aydındır ki, ölüdürlər.

Bizim gördüklərimiz isə ən mənasız adamlar olsa belə, xoşbəxt sayılardılar, ona görə ki, diridirlər. Əsl diri olmaq yaşamaq deyil, necə yaşamaqdır ki, diri qala biləsən. Yoxsa yaşayanda da ölü olursan. Sadəcə olaraq sən bunu bilmirsən. Çünki ölülər ölü olduğunu bilməz. Dirilər isə  diri olduğunu bilər. Əsl dirilik gözəl əməllərdir. Çünki biz gedəri, əməllərimiz qalıcıdır.

Əslində, gözəl əməl deyil, bəd əməl də qalıcıdır. Əməl dəftərin bağlandıqdan sonra əməllərin bağlanmır, yeni əməllərin bağlanır. Nə əməl etmisənsə, ona qədərdir. Xeyirxahlıq və ya bədxahlıq sona qədərdir. Sonra gözəl əməl sahibinə rəhmət, pis əməl sahibinə lənət qalır. Zaman keçəndir, həyat bitəndir. Ömür bir miqdardır. Bu da taledir. Bu miqdarda diri qala bilməyi bacara bildinsə, demək ki, vaxtı qabaqlamısan. Sənə ölüm də son deyil. Ömründən sonra yaşanağa başlayırsan.

Qənirə xanım Paşayeva məhz vaxtı qabaqlayan şəxsiyyətlərdən idi. Diri qalmağı bacardı. Çünki vətəninə, millətinə böyük sevda ilə bağlandı. Özünə ölümündən sonra da xoşbəxtlik qazananlardan oldu.

Antropoloji cəhətdən insanın üz quruluşu əsasında onun mənşəyini müəyyən etmək olur.

Məhz Qənirə xanım Paşayeva da genetik baxımdan türk mənşəyini zahiri görkəmində gəzdirirdi. Bunu bilənlər bilir. Ancaq türk olmaq başqa, türk qalmaq isə bir başqadır. Türklüyü yalnız görkəmində deyil, əməlində daşımaq isə tamam başqadır. Qənirə xanım bu baxımdan hər zaman türk oldu və türk qaldı. O, bizim Burla xatunumuz idi. Bütün məliklərə meydan oxuyurdu və qələbə qazanırdı. Dünya ölkələrində Azərbaycan həqiqətlərini, Qarabağ yaralarını, erməni şovinizmini və rasizmini, Rusiya istilasını, erməni vəhşiliyini qələminə alıb kitablar formasında, dilinə gətirib mübahisə və müzakirə zəminində kor olmaq istəyənlərin gözlərinə sancırdı.

Bütün soyqırımları bütün dünyanın diqqətinə çatdırır, erməni havadarı olan ölkələrdə belə bəyan edirdi və bundan yorulmurdu. Nə yaxşı ki, canından artıq sevdiyi Qarabağın xilasını da görə bildi. Xankəndinə Azərbaycan dövlətinin bayraqları sancıldığı, dövləti qurumları daxil olduğu gün bu dünyaya gözlərini yumdu. Sanki onun vəzifəsi bu həyatda Türkiyə və Azərbaycan Birliyini görmək, Qarabağın mənfur düşmən işğalından azad olmasından ibarət idi.

Bütün həyatını sevdiyi millətinə həsr edib, dolu ömür yaşadı. Böyük Türk qızının dünyadan köçməsi yalnız Azərbaycan üçün deyil, bütün Türk dünyası üçün ağır itkidir.

Uca Allahın rəhməti nəsibi olsun.

Amin.

MİA.AZ


Digər xəbərlər
SON XƏBƏRLƏR
12:31 10.10.2024

Sabah yağış yağacaq