Vətəni niyə sevirik?

Bəlkə ona görə ki, ilk dəfə gözümüzü bu torpaqda açmışıq, ilk addımlarımızı bu yerlərdə atmışıq, onun torpağında yeriyib, suyundan içmiş, havası ilə nəfəs almışıq...

Bəli, bu da var. Amma vətən sevgisi təkcə bunlarla izah olunacaq qədər sadə deyil.

Çünki vətən – doğulduğumuz əsrin, ilin, ayın, günün təqvimdəki ünvanı deyil yalnız, həm də alnımıza yazılmış ilahi qismətin təcəssümüdür.

Vətəni sevmək – Tanrının bizə bəxş etdiyi yazıya, ayaq basdığımız torpağa, bu torpaqda bizdən əvvəl yaşamış, indi isə onun bağrında uyuyan əcdadlarımıza, bizi dünyaya gətirən valideynlərimizə, bu torpağın üzərində bizimlə birgə nəfəs alan həmvətənlərimizə ehtiramımızdır.

Elə buna görə də insanlığın iftixarı, aləmlərin nuru  Həzrət Məhəmməd Peyğəmbər (s.ə.s.) buyurmuşdur:
“Vətənə məhəbbət – imandandır.”

Məhz bu ruhun daşıyıcısı olan, "Dədə Ələsgər İrsinin Tədqiqi və Təbliği Mərkəzinin" direktoru, mərifət və ədəbiyyat aşiqi Hacı Abbas Bağırovun qələmə aldığı “Nərimanlı – Hüseynağalı aşıqları və şairləri” kitabı vətənə duyulan tükənməz sevginin daha bir təcəssümüdür.

Bu kitabda Nərimanlı kəndinin sözünə, sazına könül vermiş 44 nəfər aşıq və şairin həyat yolu və yaradıcılığından nümunələr yer alır. Onların misralarında Göyçənin küləyi pıçıltı kimi dolaşır, Nərimanlının daşı, torpağı, ahı və duası bir nəfəsə çevrilib ürəklərə hopur.

Dərin minnətdarlıq hissi ilə qeyd etmək yerinə düşər ki, əslən Göyçə mahalının Basarkeçər rayonundan – Nərimanlı kəndindən olan Abbas Göyçəgölün bu əsəri vətən həsrəti ilə yaşayanların, yurd nisgilini könlündə yaşadanların ruhuna bir təsəlli, qəlbinə bir nur olacaqdır.

Əziz oxucu!

Bu kitab – ömrünü halallıqla yaşayan bir insanın halal zəhmətinin, min bir çətinliklə ərsəyə gətirdiyi söz xəzinəsidir.

Bu əsər bizi həm ruhən, həm də mənəvi olaraq birliyə, mübarizəyə, öz ata-baba torpaqlarımıza – necə ki Qarabağa qayıtdıq, eləcə də Qərbi Azərbaycanımıza dönüşə səsləyir.

Bu yolda iradəniz sarsılmasın, yolunuz açıq, qismətiniz mübarək olsun!

Mahir Bayram

***

Dünya ilə halallığa gəlmiş idik,

Gör, nə qədər sarsıntılar udduq, yedik!

Candan əziz çox canları qeyb elədik,

“Dünya haqsız, ədalətsiz!” – gileyləndik...

Bəxtimizi böləmmədik dünya ilə,

Baş qaldırdıq haqsızlığa, gah da felə!

Ha söysək də bu dünyanı belə-belə...

Dünya bizə əl eylədi: – “Gülə-gülə...”

Hardan bilək, haqlı bizik, yoxsa dünya?!

Yaşamımız həqiqətmi, yoxsa röya?!

Sonu varmı sualların, gəlmir saya?!

Ömür, sorğu ümmannında düşüb suya!

Çoxu yaman cəhd eləyir, görür guya.

Abbas Göyçəgöl

***

Gözlərin məluldur, baxışın dərin,

Heyran oldum baxışına, ay QAĞA.

Alnından üzünə tökülən tərin,

Qoşulaydım axışına, ay QAĞA.

Dağ çayısan, sularında durullam,

Sən ocaqsan, ocağında qor ollam.

Bir yox, beş yox, gündə yüz yol vurullam,

Bu həyata naxışına, ay QAĞA.

Köhlənini dağlara çap, rahat sür,

Qoy olmasın nə taleyin, bəxtin kür.

Səcdə edib, baş əyərəm bir ömür,

Şimşək kimi çaxışına, ay QAĞA.

Düzlüyündü əyriliyi edən ram,

Almasan da arzulardan doyub kam.

Heyran-heyran boylanaram, baxaram,

O getdiyin yoxuşuna, ay QAĞA!

Aşıq Fətullah

***

Səksən səkkizdən bağlanıb

O Göyçəyə gedən yollar.

Sinəmi yaman dağlayıb,

O Göyçəyə gedən yollar.

Bax, qərib bir duman ötər,

Gedib Ağbulaqdan içər.

Gəlib Məzrələrdən keçər,

O Göyçəyə gedən yollar.

Nərimanlıdan Kəlbəcərə,

Cənnət olar o dağ, dərə.

Fətullahı salıb dərdə,

O Göyçəyə gedən yollar.

Xəstə Bayraməli

***

Ay el-oba, mənim dəli könlümün

Nə vaxtdı arzusu gözdə qalıbdı.

Qəlbinizmi qəlbimdədi, bilmirəm,

Yoxsa ürəyimmi sizdə qalıbdı?

Sona yetmir ayrılığın zəmisı,

Bu aradan il ötüşüb cəmisi.

Yoxa çıxıb yarım vüsal gəmisi,

Hicran adlı bir dənizdə qalıbdı.

Düşsə Bayraməli min qeylü-qala,

Yenə də sadiqdi ilkin minvala.

Qoy zaman atını çapsın dördnala,

Əsrin sədəqəti bizdə qalıb    

Müəllif: Nizami Novruzov,

Göyçə mahalı, Kiçik Məzrə kənd icmasının sədri,  

Fəlsəfə doktoru

MİA.AZ