Əvvəl çeşmə idi gözləri,

indi qara çeşmək,

əvvəl dost gəzirdi onu,

indi düşmən.

Əvvəl ayağına baxardı qarşıdakının,

indi ayaqqabısına,

əvvəl alına sürtərdi əlini,

indi alın yazısına.

Əvvəl ürək qoyardı indiyə -

                        savaşda,

indi ürək işarəsi qoyur əvvələ -

                        yavaşdan...

Gündüz ulduzlar bizi görür,

biz onları görmürük,

gecə biz ulduzları görürük,

onlar bizi görmür...

Beləcə, keçir ömür

susuz, dar bir boğazdan.

Hər şey

təzə sətirdən,

köhnə abzasdan...

Mənbə: edebiyyatqazeti.az